آناج/ گروه سیاست و اقتصاد؛ کلیپ چند ثانیه‌ای از خراب کردن آلونک زن بندرعباسی و فریادهای کودکی که خدا را صدا میزد کافی بود تا موجی از ناراحتی و اعتراض به این برخورد بی رحمانه در فضای مجازی ایجاد شود. این کلیپ در همان ساعات ابتدایی با واکنش های تندی همراه بود و باعث شد مسئولان دست اندکار از برخورد با عواملین حادثه و همچنین دلجویی و کمک به خانواده مورد ظلم سخن بگویند.

درکنار این موضوعات برخی از گروه های جهادی نیز با صدور اطلاعیه‌ای از آمادگی برای ساخت منزل این خانواده بندرعباسی خبر دادند اما همین اقدامات در کنار نشان دادن روحیه فداکارانه گروه های جهادی دردی از اتفاق افتاده را دوا نمیکرد. در همین راستا روح الله رشیدی، جامعه شناس و فعالین فرهنگی و رسانه‌ای استان با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود نوشت:

روحیات خیرخواهانه در شرایطی که نابرابری و تبعیض، فراگیر است، می‌تواند تبدیل به سپر بلای بانیان و طراحان نابرابری شود. اگر این خانه‌خراب‌کردن‌ها، استثناهای گاه‌گاه بود که از دست مسئولان درمی‌رود، می‌شد رویکرد خیریه‌ای برای ترمیم این خرابی‌ها را توجیه و تجویز کرد. وقتی رویکرد اساسی مدیریت کشور، معطوف به مچاله‌سازی فقرا و واداشتن آنها به تن دادن به وضعیت نابرابری‌ست، آیا همچنان باید دنبال توسعه‌ی خیریه‌های سربه‌زیر و چاله‌پُرکن باشیم؟

نکته‌ی عجیب در همه‌گیریِ رویکرد خیریه‌ای، انتقال بخش مهمی از ظرفیت نیروهای انقلاب به این حیطه و تبدیل آنها به بلاگردانانِ ساختارهای فقرآفرین است. امروزه، لشگری از حزب‌اللهی‌ها بی‌آنکه انرژی خود را مصروفِ جبران عقب ماندگی در عدالت از طریق تغییرات اساسی (و نه لزوماً سیاسی) کنند، ترجیح می‌دهند در خیریه‌ها نقش بپذیرند.

آیا تعریض به رویکرد خیریه‌ای، به معنای انصراف از کمک مردمی به فقراست؟ هرگز. اما این کمک‌ها نباید به هیچ طریقی، مسئولیت‌گریزی حکومت را در اقامه‌ی عدل و مبارزه با ظلم، رسمیت ببخشد و عادی کند.

انتهای پیام/