• 18:03

  • 1399-11-19

  • کد خبر: 5848

اربکان

خمینی‌چیلر-بخش سوم؛

تعریف “اربکان حوجا” از صهیونیسم/ دست خمینی و روایت روزنامه‌نگار تُرک

خمینی‌چیلر را نباید محصور به جغرافیای قفقاز جنوبی و جمهوری آذربایجان کرد و جریانی صرفا شیعی دانست، چرا که آرمان قدس، حلقه اتصال همه نهضت‌های بیدارگر در جهان است.

آناج-گروه ترکیه و قفقاز؛ روایت سوم خمینی‌چی‌لر به جزئیات و زیست‌بوم جدیدی اشاره می‌کند: ترکیه و حوزه دریای سیاه. مهدی نعلبندی در این نوشته، آرمان قدس را نقطه مشترک انقلابیون جهان معرفی کرده و یک راست سراغ مرحوم نجم‌الدین اربکان می‌رود.

نقل قول از روزنامه‌نگار لائیک و ترک، سند محکمی است از اعتقاد راسخِ جریان حق‌طلب در ترکیه. بخش سوم خمینی‌چی‌لر سعی دارد افق روشنی از آزادی‌خواهان جهان ارائه دهد. این تصویرسازی واقع‌بینانه و آرمان‌خواهانه را به اتفاق مطالعه کنیم:

آرمان قدس؛ نخ تسبیحِ جریان‌های همسو با انقلاب

اگر بگویم “آرمان قدس” نخ تسبیح و آرمان مشترک همه جریان‌های همسو با انقلاب اسلامی در جهان است، گزاف نگفته‌ام. از عراق تا یمن و از نیجریه تا جبل عامل و از شام تا قفقاز و آناتولی، هر جریانی که به آرمان قدس معتقد است نام خمینی را عزیز می‌دارد.

“خمینی‌چیلر” در جمهوری آذربایجان قد علم کردند، اما تنها نبودند و همفکرانی در جای جای دنیا یافتند. و اکنون نیز تنها نیستند و بالنده‌تر از پیش و در تربیت ارتش ظهور در کار خویشند.

برگزاری مراسم روز قدس را باید از مناسک مهم و نمادین همه دوستداران انقلاب اسلامی در جهان دانست که در جمهوری آذربایجان با دشواری‌ها و تحمل زندان‌ها همراه بوده است.

خمینی‌چیلر را نباید محصور به جغرافیای قفقاز جنوبی و جمهوری آذربایجان کرد و جریانی صرفا شیعی دانست، چرا که آرمان قدس، حلقه اتصال همه نهضت‌های بیدارگر در جهان است. در روایت قبل از حاج علی‌اکرام گفتم و آن اندک که گفتم، همه حاج علی‌اکرام نبود و باز هم از او خواهم گفت، اما در این روایت از سواحل خزر و جنوب قفقاز به سواحل دریای سیاه می‌رویم.

روایت روزنامه‌نگار تُرک از دست خمینی

امام در ترکیه

سال ۲۰۰۳ در استانبول از آن روزنامه‌نگار ترک و لاییک شنیدم که گفت:
– آمریکایی‌ها واقعیتی را در باب ایران نمی‌توانند تحلیل کنند و آن این که آقای خمینی دستش را بلند می‌کرد و جوانان دسته‌دسته به صف می‌شدند برای فدا شدن. آنها مطمئن نیستند که آن دست دیگر بلند نخواهد شد و نسل آن جوان‌ها را ملخ زده است. اگر مطئن شوند، لحظه‌ای برای محو شما تردید نمی‌کنند.

آن روزنامه‌نگار طرفدار اربکان نبود اما در آناتولی این مرحوم نجم‌الدین اربکان بود که پیش از همه صدای خمینی را شنید. روزگاری شهر بورسای ترکیه برای یازده ماه، وطن در تبعید رهبر انقلاب ایران بود. همین یک سال فرصتی شد تا امام جلد اول تحریرالوسیله را بنویسد و نظریه ولایت فقیه را پی‌ریزی کند. دلیل تبعید امام، اعتراض او به کاپیتولاسیون بود و در طیاره‌ به ماموران گفت:
– من به خاطر وطنم تبعید شدم.

به اذعان کسانی که در باب امثال مرحوم اربکان مطالعه دارند، تفاوت امام خمینی و اربکان حوجا در این بود که امام، آمریکا را شیطان بزرگ می‌دانست و شرالاشرار، و حوجا اسراییل را.
اربکان می‌گفت:
– غرب و صهیونیسم دوست ما نخواهند بود!
این یعنی خط انقلاب اسلامی. و البته که در جغرافیای آناتولی و با لهجه استانبول.

تعریف “اربکان حوجا” از صهیونیسم

اربکان

صهیونیسم برای اربکان همه شر بود و مرگ بر آمریکای اربکان، آنتی‌صهیونیست بودن او بود. می‌گفت: “صهونیسم جهانی یعنی کسانی که سیستم بردگی دنیای امروز را پدید آورده‌اند. اگر در دو نکته اساسی با آنها کاری نداشته باشید با شما کاری ندارند. در تقسیم نعمت‌هایی که خدا داده است، یعنی قوانین توزیع، دیگری در مدیریت و واگذاری توزیع به آنها؛ اگر شما این کارها را نکنید، اما تا صبح نماز بخوانید، ۳۶۵ روز سال روزه بگیرید برای آنها هیچ اهمیتی ندارد و در کارهای شما دخالت نمی‌کنند”

همین بود که اربکان خود را جزیی از حاکمیت ایران و انقلاب اسلامی می‌دانست و اولین سفر رسمی اربکان پس از انتخاب شدن به ایران بود. مشهور است که گفته بود:
– ما در ترکیه جزو اپوزیسیون و در ایران جزو قدرت حاکم هستیم!

برگردم به قفقاز و یک‌راست برویم قره‌باغ با یک نامه:
“آقاي گورباچف!
وقتي از گلدسته‌هاي مساجد بعضي از جمهوري‌هاي شما پس از هفتاد سال بانگ الله‌اكبر و شهادت به رسالت ختمي مرتبت صلّي‌الله عليه وآله و سلّم به گوش رسيد، تمامي طرفداران اسلام ناب محمّدي (ص) را از شوق به گريه انداخت، لذا لازم دانستم اين موضوع را به شما گوشزد كنم كه بار ديگر به دو جهان‌بيني مادي و الهي بيانديشيد.”

آن هفتاد سال که امام خمینی از آن سخن رانده، در قره‌باغ صد سال به درازا کشید. و اکنون قره‌باغ برای ما همان باکوی دهه نود میلادی است. قره‌باغ را تفکر حسینی آزاد کرد و نماز فتح را گذاشتیم برای قدس. والعارف یکفیه الاشاره.

امروز دیگر از کمونیسم چیزی نمانده است. هیچ. به قول آن سیاستمدار روس، آن چه تا پیش از فتح حلب بود، هژمونی آمریکا بود. اما غرب هم تمام شده است و این اتمام رفته رفته دارد باورپذیرتر می‌شود.
جنگ آیندۀ جهان، جنگ جبهه مقاومت با صهاینه است و این جنگ تو گویی آغاز شده است.
دهه‌های پیش روی جهان از این پس نام خمینی بر پیشانی خواهند داشت.

بخش دوم خمینی‌چی‌لر را می‌توانید در اینجا مطالعه کنید

ادامه دارد..

انتهای پیام/

دیدگاه ها:

    سلام..این‌چه‌‌کلاهیست‌سرخود‌ومردم.میگذاریداسرائیل‌نامشروع‌است‌امادرهرکجای‌جهان‌هرکس‌نژاد‌برتر‌زبان‌برترظللم‌وبیداد‌و….راه‌
    بیندازد‌شیطانیست….حرام‌خور‌حرام‌خوراستمردار‌مردار‌است‌وحلال
    حلال…مگر‌دجال‌عربستان‌دشمن‌انسان‌واسلام.نیستندو….اسرائیل‌هم‌تاریخی‌دارد‌تمام‌خواهد‌شدجهنم‌خدا‌فقط‌برای‌صهیونیستها‌
    نیست‌‌‌‌…روز‌قدس‌باید‌تعمیم‌به‌همه‌اسرائیلیات‌داده‌شود‌باید‌ضمن‌تبری‌از‌رفتارهای‌صهیونیستیوانجام‌ندادن‌همان‌سیاستها‌با‌هر‌
    پوششی‌وناپوششی‌مرگ‌بر‌اسرائیل‌بگوئیم.والارزب‌خورده
    منع‌رطب‌نخواهد‌توانست‌کردن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *