گروه فرهنگی آناج: این روزها فرهنگ و سینما روزهای عجیبی را تجربه می‌کنند؛ عده‌ای از هنرمندان به بهانه‌های مختلف به دنبال تحریم هنر و سینما هستند و عده‌ای دیگر که تلاش دارند هنر و سینمای کشور را زنده نگه دارند آماج حملات مخالفین قرار می‌گیرند اما در هردو طرف افرادی زیاد وجود دارند که به دنبال شنیدن مشکلات خود و مردم هستند و از مسئولین هم پاسخگویی می‌خواهند. به بهانه برگزیده شدن مستند یکی از برجسته‌ترین کارگردانان استانمان در جشنواره عمار پای صحبت‌های قربانعلی طاهرفر درباره مستند”به نام پدر” و حال و روز این روزهای سینما نشستیم.

آناج: لطفا از مستند “به نام پدر” که برای دکتر مبین پدر جذامیان ایران و باباغی کار کرده‌اید، بفرمایید

طاهرفر: متاسفانه در حوزه مشاهیر آذربایجان کم لطفی شده است و صرفا به تیتر کتاب و روزنامه‌ها از شهر اولین‌ها تا شهر سه علامه پرداخته‌ایم اما شاید 90 درصد دانش آموزان و دانشجویان ما ندانند این سه علامه چه کسانی هستند. همه می‌گویند وظیفه ماست که مشاهیر آذربایجان را معرفی کنیم اما مشخص نیست این ما چه کسی است و چه زمانی این کار را انجام خواهد داد.

اگر برنامه بخواهید اعلام می‌شود مثلا در حوزه مشاهیر دو هزار دقیقه در خصوص مشاهیر برنامه داشته‌ایم اما خروجی این برنامه‌ها این است که نوجوانان و جوانان ما حتی نمی‌توانند سه علامه این شهر را نام ببرند به همین دلیل حوزه مشاهیر نه تنها کم کاری شده بلکه ظلم هم به آنها شده است. در خصوص دکتر مبین و هم استاد شهریار کار کرده بودیم اما تا این حجم مستند مبتنی بر پژوهش رخ نداده بود و وقتی آقای مصطفی کریمی پیشنهاد ساخت این مستند را دادند تحلیل من این بود که دکتر مبین گنجینه پزشکی ایران و دنیا و مردمی‌ترین حکیم در ایران است مانند دکتر قریب.

برای چرایی این مردمی بودن باید بگویم در اوضاعی که بعضی از هم صنفان دکتر مبین دچار انحرافات مالی شده‌اند، ایشان از نظر مادی و معنوی خودش را وقف بیماران کرده بود و این گوشه‌ای از شخصیت ادبی، خیّر و گنجینه پزشکی ایران است.

خاطره وقف سهمیه گازوئیل به خانواده‌های باباغی

شاید جالب باشد خاطره‌ای را از دکتر مبین اینجا ذکر کنم. شاید بیش از 20 سال قبل برای عکاسی به بابا باغی رفته بودیم و از آنجایی که دکتر مبین جایی رفته بود، قرار شد در اتاقش منتظر ایشان باشیم. زمستان بود و اتاق دکتر مبین بسیار سرد و بخاری هم خاموش بود. بعد از چند دقیقه‌ای که ایشان آمدند دیدم پالتویی به تن دارند که با همان هم نشستند تا با ما صحبت کنند. گفتم عادت دارید اتاقتان سرد باشد؟ چرا بخاری خاموش است؟ که دکتر مبین گفت چون سهمیه گازوئیل دیر شده است گفته‌ام بخاری من را روشن نکنند و گازوئیل را به خانواده‌های اینجا بدهند؛ من در سرما دوام می آورم اما این خانواده‌ها نمی‌توانند. این نمونه کوچکی از رفتار رئیس بیمارستانی است که تمام عمرش را وقف بیماران کرده است.

وقتی دکتر مبین فوت کرد ساکنان بابا باغی می‌گفتند ما یتیم شدیم و به قدری ناراحت بودند که شاید باورتان نشود. ما هم تلاش کردیم در این فیلم نسبت به موضوع نزدیک شویم و زوایای پنهان و ارزشمند زندگی ایشان را نشان دهیم و از آنجایی که با علاقه قلبی این کار را انجام دادیم فکر می‌کنم به دل مخاطبان هم نشسته است.

آناج: درباره فضای این روزهای سینما و هنر بگویید

طاهرفر: واقعیتی که وجود دارد این است که این روزها با چالشی مواجهیم که در عرصه فرهنگی هم رخ داده و بر روی آن سایه انداخته که نتیجه آن را در جشنواره‌ها می‌بینیم که برخی هنرمندان به مسائل مختلفی اعتراض دارند و حتی جشنواره‌ها را تحریم می‌کنند که من نمی‌خواهم آن را تحلیل کنم اما باید به این اعتراض هنرمندان در فضایی آرام پاسخ داده شود و نادیده گرفتن آنها منطقی نیست مخصوصا در عرصه هنر و فرهنگ.

ما اگر راه تعامل را باز نکنیم زاویه‌ای که به وجود آمده بزرگتر خواهد شد و عملا کارها و جشنواره‌های ما از رونق هنری خواهد افتاد پس ما باید مشکل را داخل خانواده هنر حل کنیم و نباید مطالبه و دغدغه هنرمندان تبدیل به کینه و نفرت شود. متاسفانه موضوعی که در خصوص برخی مدیران فرهنگی ما وجود دارد این است که چند قدم جلوتر را نمی‌بینند و فکری برای تعامل و گفت‌وگو ندارند. مسئولان ما باید حتی به مطالبات ناحق هم جواب بدهند تا وحدتی که وجود دارد بیش از این خدشه دار نشور زیرا بزرگترین ترس دشمن وحدت ماست.

شاید بسیاری از هنرمندان و فیلمسازان ما حتی خطا و تحلیل غلط دارند اما باید به مطالبه و تحلیل آنها پاسخ داده شود زیرا همه آنها هنرمندان این کشور هستند و نباید آنها را نادیده گرفت. واقعیت این است که اگر نتوانیم نگاه حداکثری را جذب کنیم بسیاری فکر می‌کنند که فقط خروجی جشنواره مهم است و کیفیت اهمیتی ندارد، در چنین وضعی هنرمندان در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند و طیف سازی درست می‌شود که باعث می‌شود کسانیکه امروز مطالباتی دارند فردا در جریان فیلم سازی معاندین قرار بگیرند.

آناج: در خصوص جشنواره عمار هم این مساله صدق می‌کند؟

طاهرفر: جشنواره عمار امسال در همه ابعاد مردمی شده بود و اگر بخش‌های مختلف آن را نگاه کنید، در تمام بخش‌ها مردمی بودن جشنواره مشهود است. به دلیل همین مردمی بودن جشنواره عمار هیچوقت کمرنگ نمی‌شود و آمار و ارقام هم این مساله را نشان می‌دهد با اینکه به نظر می‌رسد امسال تبلیغات برای جشنواره عمار کم بود اما این جشنواره در همان مسیری که تعریف کرده حرکت می‌کند و تقریبا به طور مستقل عمل می‌کند.

گفت‌وگو از: فرناز پورعباس

انتهای پیام/