گروه سیاسی آناج/ سجاد حسین زاده؛ بنام الله پاسدارِ خونِ شهیدان و اما بعد… این روزها دخالت نمایندگان مجلس در روند انتصابات دولت جدید نقل محافل و البته افکار عمومی است، البته کسی نمی تواند با سند و مدرک این دخالت را اثبات نماید و حتی ادعایش در همین تبریز افراد را راهی مسیر محاکمه قضایی می کند اما جدا از امکان اثبات یا عدم آن مساله اینجاست که چرا یک نماینده باید خلاف شان نمایندگی و سوگند خود در روند عزل و نصب ها دخالت داشته باشد؟!

نماینده مقام اجرایی نیست و بر همین اساس قدرت اجرایی ندارد اما کیست که نخواهد بدون این که مسئولیتی متوجهش باشد در امور اجرایی دخالت کند، آدم بیاورد، آدم ببرد، امتیاز بدهد و امتیاز بگیرد، دوستان را از سفره ی قدرت و ثروت متنعم کند و الخ.

جدا از موارد ذکر شده یک اصل برای نماینده البته در کره ی مریخ این است که بتواند رای دور بعدی خود را تضمین کند و این تضمین رای با شبکه سازی در سازمان ها و نهادهای دولتی اتفاق می افتد و شبکه در موعد انتخابات به نفع نماینده وارد کار می شود و سبد رای را پر می کند از آرای پاک و مطهر!

به طور مثال وقتی می بینیم بر روی تغییر یک مدیرکل آموزش و پرورش چه الم شنگه ای به پا می شود، این نشان از آن دارد که این دستگاه دولتی چه اهمیتی برای سبد رای آقایان نماینده در کره ی مریخ دارد، برای همین خود را به در و دیوار می زنند تا بتوانند گزینه تعامل گرای خود را به کرسی بنشانند تا او نیز از بالاترین پست تا آبدارچی مدارس را با آقای نماینده چک و انتصاب نماید، این همان دیکتاتوری نمایندگی است که در امور کشور ساری و جاری است و حکایت دیگر سازمان ها هم همین است.

وزرای دولت به سبب ترس از سوال و استیضاح، گردنشان پیش نمایندگان کج است و به همین سبب نمایندگان البته نه همه شان، به جای ایفای وظیفه نظارت در نقش نصاب فرو رفته اند تا امور کشور را به اطرافیان خود بسپارند و شایسته سالاری را زنده به گور کنند.

بعدها باید نشست و گفت و نوشت که چگونه می توان این دیکتاتوری بدون مسئولیت را به زیر کشید!
#تبریز
#مجلس
#نماینده
#دخالت