گروه فرهنگ و جامعه آناج/ حمید شیرازی: سال ۹۰ اولین بار بود که از نزدیک دیدمش، شناخت چندانی از او نداشتم و تنها اسمش را شنیده بودم و مسئولیت‌اش را می‌دانستم که فرمانده بخش برون مرزی سپاه است.

نشست مسئولین بسیج دانشجویی کشور بود و موضوع داغ خانه‌نشینی یازده روزه احمدی‌نژاد. اکثر فرماندهان سپاه و سیاسیون شاخص سخنرانی کردند. از آقا عزیز گرفته تا نبویان و ذاکانی و … و حاج قاسم را هم اولین بار آنجا زیارت کردم البته آن موقع سردار سلیمانی خالی صدایش می‌کردند.

روز آخر قبل از ظهر، سردار سلیمانی و یکی از سیاسیون سخنرانان مراسم بودند. در ایامی که همه از خطر جریان انحرافی و تهدید بزرگ علیه اسلام سخن می‌گفتند‌ و نقد دولت سکه رایج آن روزها شده بود، سردار سلیمانی از لزوم نگاه جهانی و برنامه ریزی برای منطقه و جبهه واحد اسلام سخن گفت. آن ایام محور مقاومت به این معنی امروزی شکل نگرفته بود ولی نگاه سردار جبهه‌ای و جهانی بود.

موقع اذان که نشست تمام شد، مهمان دیگر و سردار سلیمانی هم زمان جلسه را ترک کردند. نزدیک ۲۰۰ نفر اطراف مهمان دیگر نه چندان مطرح جمع شد و تنها ۵، ۶ نفر دوربر سردار سلیمانی حلقه زدند. آن موقع هنوز سردار سلیمانی برای بچه حزب‌الهی‌ها حاج قاسم، سردار افسانه‌ای و برای خارجی‌ها هم ژنرال سلیمانی نشده بود و … این خاطره را از دو جهت نگاشتم.

اول اینکه یاد جمله امام علی در وصف مالک اشتر بعد شهادتش افتادم که گفت: آیا مادری پیدا می‌شود چون مالک بزاید؟ اما حقیقت این است که انقلاب چون حاج قاسم‌ها همواره زاییده. نگاه جهانی سید علی و مکتب خانه امام روح‌الله اعجازها می‌کنند و چون سردار سلیمانی را در کمتر از ۸ سال به قهرمان اسطوره‌ای کم‌نظیر تبدیل می‌کند

دوم اما مرام و مسلک و نگاه این شخصیت است که در کوران جدل‌ها و صف‌کشی‌های سیاسی داخلی همواره نگاه جهانی و لزوم تشکیل جبهه‌ها و هسته‌های منطقه‌ای مقاومت را تفسیر می‌کند و می‌توان گفت از دل کشورهای منطقه سکه‌های طلا (جوانان مخلص) ضرب می‌کند.

و بالاخره بعد از ۸ سال آخرین دیدار با حاج قاسم دی ماه سال گذشته در میدان انقلاب تهران بود!

انتهای پیام/