رسول برگی در گفت و گو با خبرنگار آناج ضمن تسلیت به مناسبت درگذشت حاج بیوک آسایش، اظهار کرد: قریب به بیست سال است که با حاج بیوک آسایش انس و الفت داشته ام، چه در هیئت شهدای گمنام که به عنوان سخنران حاضر شده ام و ایشان مداح مجلس بوده اند و چه در سایر مجالس و روضه های حسینی، حضور ایشان را درک نموده ام.

وی ادامه داد: اگر بخواهم در مورد شخصیت این پیرغلام درگاه اباعبدالله الحسین (ع) صحبت کنم، در همه وجهه ها، فردی با شخصیت بالا بوده اند.

وی خاطرنشان کرد: در وجه سیاسی، در روزهایی که انقلاب اسلامی به پیروزی نرسیده بود و در بحبوحه سال 56 ایشان مبارز انقلابی تمام عیار بودند و وجود آیت الله قاضی طباطبایی را درک و علیه رژیم شاهنشاهی مبارزه می کردند.

این واعظ تبریزی اذعان داشت: بعد از آن نیز، به محض آغاز جنگ تحمیلی علیه کشورمان، خود و فرزندانش در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور داشتند و یکی از فرزندان خود یعنی شهید علی آسایش جاوید را تقدیم اسلام و انقلاب کردند و خود نیز به واسطه حضور در عملیات های مختلف به درجه جانبازی نائل آمدند و به نوعی شهید زنده بودند.

وی افزود: نوحه های حاج بیوک آسایش در زمان جنگ بسیار شورانگیز و شعورانگیز بود و قبل از آغاز عملیات باعث ایجاد شور و شعف انقلابی در میان رزمندگان اسلام می شد.

رئیس شورای شهر تبریز تصریح کرد: در سال هایی که ماجرای خلق مسلمان در تبریز باعث ایجاد جریان های عجیب و غریب شده بود و به امام خمینی (ره) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی جسارت می شد، حاج بیوک آسایش همراه با امت حزب اللهی آذربایجان و تبریز و به همراهی آیت الله شهید مدنی در برابر فتنه ها ایستادند و حتی ایشان در محضر امام خمینی (ره) چنان حماسی و شورانگیز به مدح و نوحه سرایی و عرض ارادت به مقام ولایت فقیه انجام دادند که نشان دهنده وفاداری مردم آذربایجان و به خصوص تبریز به امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی بود.

وی ادامه داد: ایشان تا آخرین لحظه عمر پربرکتشان تابع محض ولایت فقیه بودند و هیچ گاه وارد جناح و حزب و گروه نشده و شخصی فراجناحی و فراحزبی بوده و به سلایق سیاسی اهمیت نمی دادند و در عین حال عقیده شان بر محوریت تبعیت محض از ولایت فقیه بود.

وی با بیان اینکه فکر نمی کنم تبسم حاج بیوک آسایش وقتی تابوت فرزند شهیدش را بر روی شانه تشییع می کند، از یادها برود، اظهار کرد: ایشان حتی در شهادت فرزندش نیز لباس سیاه بر تن نکرد و نشان داد به راه شهید اعتقاد دارد و زمانی که پیشانی بند مسافر کربلا بر پیشانی فرزندانش می بندد بر چه عقیده ای استوار است و ثابت کرد که دار و ندار خود را در راه انقلابی که تاسی گرفته از انقلاب امام حسین (ع) است، خواهد داد.

برگی افزود: هیچ کس نمی تواند ادعا کند، حاج بیوک آسایش در مقامی که پدر شهید است، سال ها در جبهه ها حضور داشته و به درجه جانبازی نائل شده، در روزهای انقلاب مبارز بوده، سهمی از انقلاب گرفته باشد، حتی در مقام تجلیل از ایشان نیز هیچ گاه راضی به برگزاری مراسم نشد و خود را در مقامی ندید که برای وی مراسمی گرفته شود.

وی خاطرنشان کرد: ایشان به معنای واقعی انقلابی و مخلص بود و حتی در زمان فتنه 88 نیز در برابر حمایت از ولایت فقیه و انقلاب قد علم کرد و به روشنگری می پرداخت و هیچ گاه در حق انقلاب کوتاهی و تزلل نداشت.

این سخنران تبریزی در ادامه با اشاره به اینکه حاج بیوک آسایش بسیار به شعر و مدح و نوحه تسلط کامل داشت و محفوظات ذهنی شان در شعر بسیار بالا بود، گفت: ایشان برای گریه کردن اهل مجلس نیز هیچ گاه نوحه و شعر بی سند نخواند و همواره با اسناد تاریخی برای اهل بیت (ع) نوحه سرایی می کرد.

وی ادامه داد: حاج بیوک آسایش مجسمه تقوا و اخلاص بودند، مقید به نماز اول وقت و نماز شب بودند و دائما در برابر همه افراد با خضوع رفتار می کردند در صورتی که خود صاحب شخصیتی والا بود ولی در برابر رفتارهای متواضعانه ایشان انسان حیران می ماند.

برگی در پایان اظهار کرد: مصیبتی که در پی درگذشت ایشان بر ما وارد شده، مصیبتی بزرگ و جبران ناپذیر است و از دست دادن چنین فردی که دریای تقوا و ایمان و شعر و ادب بود موجب تاسف و تاثر خواهد بود.